Έχει πλάκα να κάνεις κάτι που δεν μπορεί να γίνει.
Αιώνια ειρήνη : στόχος ρεαλιστικός ή μια ουτοπία ;
Για να καταφέρουμε να πολεμήσουμε τον πόλεμο θα πρέπει να αναζητήσουμε μέσα που να αντιβαίνουν στη βία. Πως μπορούμε να σταματήσουμε τον πόλεμο ; Θα τον εξαλείψουμε μόνο αν οι άνθρωποι σταματήσουν να παίρνουν στα χέρια τους όπλα και να χρησιμοποιούν οποιαδήποτε μηχανή μπορεί να παράγει βία. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι ότι δεν αρκεί να σταματήσει μόνο από τους απλούς ανθρώπους οι οποίοι κρατούν στα χέρια τους τα όπλα αλλά πρέπει να σταματήσει από όλους τους αρχηγούς των κρατών οι οποίοι είναι αυτοί που επιθυμούν τους πολέμους έχοντας ως στόχο την κυριαρχία απέναντι στους άλλους αλλά και τον πλούτο που μπορεί να επιφέρει ένας πόλεμος. Στην πραγματικότητα αν δεν υπάρξει μια δέσμευση όλων τότε είναι αδύνατο να καταφέρουμε αυτόν τον στόχο. Για να καταφέρουμε να επιτύχουμε μια παγκόσμια ειρήνη δεν αρκεί ένα κράτος να είναι καλό μονάχα απέναντι στους δικούς του πολίτες αλλά και είναι ανάγκη να είναι καλό και απέναντι σε όλα τα άλλα κράτη. Μια ρύθμιση των οικονομικών συμφερόντων μπορεί να δράσει καθοριστικά ώστε να επιδιώξουμε την ειρήνη. Και αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί με μια οικονομική ανεξαρτησία των κρατών από άλλα κράτη. Αυτό όμως είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί για διάφορους παράγοντες. Ας σκεφτούμε όμως μια ομοσπονδιακή ένωση όλων των κρατών. Σε αυτή τη περίπτωση δεν θα υπήρχε οικονομικό όφελος γιατί θα υπήρχε μόνο ένα ενιαίο κράτος. Βέβαια αυτό είναι αδύνατο να επιτευχθεί σε αυτή την συγκεκριμένη στιγμή. Είναι όμως μια λύση που θα πρέπει να μελετηθεί. Θα πραγματοποιηθεί αυτή η ένωση μόνο αν όλοι οι κυβερνήτες σταματήσουν να βλέπουνε μόνο το δικό τους συμφέρον και να συμφωνήσουν στην ομοσπονδία ενός ενιαίου κράτους ανεξάρτητο από οικονομικά συμφέροντα. Η αιώνια ειρήνη μπορεί να είναι εφικτή αρκεί να υπάρχει μια συμφωνία όλων των ανθρώπων και όλων των κρατών ώστε να γίνουμε όλοι ένα ανεξάρτητο ενιαίο κράτος. Αυτή η ένωση μπορεί να εξαλείψει τον πόλεμο, για τον απλό λόγο ότι ο πόλεμος δεν θα μπορεί να έχει λόγο ύπαρξης. Μπορεί όλο αυτό να ακούγεται ουτοπικό-ονειρικό την συγκεκριμένη χρονική στιγμή αλλά εμείς θα πρέπει να λειτουργούμε σαν να είναι ένας ρεαλιστικός στόχος.
Του
Δημήτρη Γ. Καραθανάση
Φοιτητή Φιλοσοφικής Σχολής
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων